QUIEN PUEDE MATAR A UN NINO? [1976]

Jeden z tych filmów, których czułe na krzywdy dziecka matki oglądać nie powinny. Autor już na początku sugeruje, kim będą bohaterowie i co będzie tematem przewodnim tego filmu. 

Przenosimy się do słonecznej Hiszpanii. Młode małżeństwo decyduje się spędzić wakacje na jednej z hiszpańskich wysp. Po przybyciu na wyspę zauważają, że jedynymi jej mieszkańcami jest grupa dziwnie zachowujących się dzieci.

Widzów poszukujących krwawych wrażeń ten film może zawieść. Fabuła skupia się na budowaniu napięcia i kreowaniu aury tajemniczości. Do końca nie dowiemy się, jaki był powód makabrycznej postawy dzieci. Autor oszczędza nas również przed drastycznymi scenami. Jak na horror jest ich naprawdę niewiele.

To co mnie intryguje w tym filmie to zestawienie kontrastów. Początek filmu zaczyna się od scen dokumentalnych przedstawiających dzieci, które przypadkowo lub nawet bezsensownie padają ofiarami współczesnych działań wojennych. Dzieci, bezbronne, niewinne, które są wykorzystywane przez egoizm i szaleństwo dorosłych. Przeciwstawieniem tych scen dokumentalnych jest fabuła. Dzieci pozbawione pierwiastka niewinności. Bez dorosłych, bez kontroli, w których wybudza się zwierzęcy instynkt. Zło pierwotne pozbawione zahamowań. W tym filmie rewelacyjnie sprawdza się twierdzenie ojca psychoanalizy, Sigmunta Freuda, że "dzieci nie są zwyczajnie złośliwe, one są złe". I jak bardzo teza ta byłaby sprzeczna z naszymi przekonaniami, film Serradora dobitnie ją uzasadnia.

Polecam ten film. Gdy przyjrzymy się tej agresywnej pajdokracji z pewnością będzie to obraz z koszmarów sennych. A jednak nie jest to klasyczny horror. Bliżej mu do dramatu psychologicznego.
Jeśli ktoś chciałby zgłębić problem zła w dzieciach, pojawiający się w kinie, to został on rewelacyjnie ukazany w filmie WŁADCA MUCH. Natomiast jeśli ktoś jest zainteresowany horrorami z prawdziwego zdarzenia, w których udział mają złe dzieci, to polecam OMEN, THE BAD SEED, DZIECI KUKURYDZY, SIEROTA, WIOSKA PRZEKLĘTYCH czy pojechany na maxa film Cronenberga POTOMSTWO.

Moja ocena: 7/10